Kategori: Fransa

Georges Perec’in Uyuyan Adam kitabı hacim olarak küçük olmasına rağmen bıraktığı etki açısından kuvvetli bir kitap. Bir “Kâtip Bartleby” havası var denilebilecek bir yerde yazar hemen devreye girmiş: “Vaktiyle, New York’ta, Atlantik’in son dalgalarının gelip çarpığı kör kayaların birkaç yüz metre ötesinde bir adam kendini…

Nedendir bilmem, Peter Schuzl ile Jean-Christophe’nin karşılaşması benim gözlerimi doldurdu. Birbirini tanımayan iki insanın bir müzik melodisi ile birbirlerini bulmaları ne kadar güzel bir şeydir kim bilir. Yakaya kırmızı gül takmaktan, büyük bir pankarta isim yazıp peron kapısında beklemekten daha güzel olduğu kesin. Jean-Christophe kardeşin…

Bir kaç hafta evvel okuduğum Siddhartha romanını Herman Hesse, Romain Rolland’a atfediyordu. Şimdi de elimde Romain Rolland’ın Jean-Christophe romanı var. Şimdilik bu kitapta bir atıf yok zira anladığım kadarıyla Siddhartha’nın bir Fransız yazara atfedilmesindeki gaye, Alman bir yazarın, ülkelerin arasında savaş olmasına (ya da yeni…

“Çünkü tohumlar arasında bir seçim yapmak için bir zaman vardır ama seçimini kesin olarak yaptıktan sonra, harmanların gelişmesinin sevincini tatmak için de bir zaman vardır. Yaratış için bir zaman vardır ama yaratık için de bir zaman vardır. Gökte bentleri yıkan kızıl yıldırım için bir zaman…

Georges Perec, “Şeyler” adlı kitabında altmışlı yılların bir hikâyesini sunuyor okuyucusuna. Bu yıllarda Paris’te yaşayan bir çiftin, Jérome ile Sylvie’nin gözünden o dönemin bir toplumsal sınıfının hayatları, hayalleri ve hayal kırıklıklarını okuyoruz. İkilinin hayata bakışları eşyalar üzerinden şekilleniyor. Daha iyi eşyalar satın alarak mutlu olacakları…

Yabancı’yı ilk okuyuşumda pek bir şey anlamamıştım. Okuduğum günün gecesinde uykumdan ağlayarak uyandığımı hatırlarım. O zamanlar kitaptaki rahip ya da sorgu hâkimine benziyordum belki de. Adama acımıştım içimden demek ki. Şimdi şunu anlıyorum, kitapların üzerine de yaş konulsa olurmuş. Otuz ve üzeri, yirmi ve üzeri…

Pardayanların 4. cildi Pardayan’ın İntikamı adını taşıyor.  Fausta vaincue kitabın orijinal adı. Okuyucu bu kitaptan itibaren Şövalye’nin yapıp ettiklerine şaşırmayı bırakıyor fakat yine de kalbinin çarpıntısının okumaya eşlik etmesine de engel olamıyor. Şövalye her satırda biraz daha büyüyor, biraz daha güçleniyor, gerçek bir kişiden fantastik…

Roger Martin du Gard yeni tanıştığım bir yazar. Edebiyat biraz da arkeolojiye benziyor böyle bakınca. Doğum tarihlerimiz arasında 100 yıl olan bir yazarla bugün tanışmamız binlerce yıldır toprağın altında bekleyen bir sanat eseriyle yeni tanışmamızla benzeşmiyor mu? İşte böyle oluyor. Bazen bir yer tezgâhında bazen…

Seri üçüncü cilt ile devam ediyor. İlk iki cilt tek maceraydı, üç ve dördüncü ciltler de farklı bir macerayı içeriyor. Bu ciltte olaylar geçen ciltte bırakılan yerin 16 yıl sonrasında başlıyor. Bu yüzden biraz daha olgunlaşmış bir kahraman var karşımızda. Artık kim olduğunun ve nelere…

Pardayanlar’ın ikinci cildi de süratli bir şekilde bitti. Serinin bir diğer özelliği de akıcı olması. Öyle ki, bir yandan sayfaları atlayayım bir an önce sonuca varayım derken bir yandan da kitap bitiyor diye hüzünleniyorsunuz. Sonuçta ikinci cildi de bilmiyorum kaçıncı defa sanki ilk defa okuyormuş…