Hakkımda

Bu web sitesini hazırlama fikri 2006 yılına dayanıyor. Bu tarihlere kadar ufak tefek yazılarımı arkadaşlarımla e-posta ile paylaşıyordum. Sonrasında bu domaini aldım. Sonrasında wordpress ile kolay web site yapılabildiğini öğrendim. Sonrasında çok şey yazdım ve sildim. Hayat zaten yazmalar ve silmelerden, başlama ve bırakmalardan, niyet etmelerden ve tövbe etmelerden oluşuyor çoğu zaman. Çok sefer başladım ve bıraktım. Zaman zaman sildim zaman zaman doldurdum. Okuduklarımı zaman zaman unutmayayım diye not almaya başladım, başka yerlerde yazdıklarım kaybolmasın diye buraya aktardım. Falan filan.

Hakkımda deyince aklıma bir şey gelmiyor. Okumayı ve anlatmayı seviyorum. İkisi de birbiri ile bağlantılı zaten. Mümkün mertebe okuyor ve anlatıyorum. Yazarak anlatmak biraz daha zor, konuşarak anlatmayı daha çok seviyorum. Falan filan.

(ÖNCEKİ ZAMANLARIN ‘HAKKIMDA’SI)

Her şey benim o cânım Red Kit’lerimi banyo sobasına atmamla başladı. Tarihlerden fi tarihiydi, Milliyet gazetesi her hafta, yanlış hatırlamıyorsam her cumartesi bir adet Red Kit macerası veriyordu. Ben de heyecanla alıp, okuyup, saklayıp, sonra tekrar okuyup biriktiriyordum. O zamanlar Olric yoktu, internet yoktu, televizyon sadece akşamları yayın yapıyordu da haberler mi önce geliyordu, hava durumu mu hatırlamıyorum. Tek hatırladığım babamın eve geç geldiği akşamlarda mahsustan benim duyabileceğim kadar yüksek bir sesle “Oğlum uyumamış olsa Red Kit seyrederdik” demesi. Ben uyuma numaramı bırakıp “Bu saatte Red Kit olmaz” diye bir düzeltme yapsam da hep içimde bir ümit olurdu.

İkinci hatırladığım yine Milliyet gazetesi. Renk diye bir eki vardı ve bu ekin bir köşesinde 1/4 sayfa dolusu Red Kit olurdu. Daha sonra bunu siyah beyaz yaptılar, daha sonra gazetenin içine aldılar ve sanıyorum bundan da sonra kitapçık halinde vermeye başladılar maceraları. Ne yazık ki bu sırada ben de okula başlamıştım çoktan. Ya maceralar geç yayınlanmıştı ya da ben çok erken doğmuştum. Her neyse.

Cânım Red Kit’ler benim aldığım “vaktini boş işlerle geçirmeme” telkinlerinin kurbanı oldu. O zamanlar banyolarda soba yanıyordu, kombi icat edilmemişti. 40-50 tane kitapçık temizlenip paklanmama vesile olduysa da uzun yıllar aklımın bir köşesinde pişmanlık olarak yer tuttular. Fakat ben atmaya başlamıştım işte. Bundan sonraki hayatımda hep alıştığım şeyleri bir yolunu bulup hayatımdan çıkardım. Severek oynadığım oyunların Cd’lerini kırmamdan, tekrar tekrar okuduğum kitapları sandığa yerleştirip kendimden uzaklaştırmaya kadar bir dizi faaliyette bulundum. Buna ek olarak sağda solda unuttuğum, kaybettiğim eşyalardan ve bir şekilde hayatımda yer alıp da benim zaman içinde dışarıya çıkardığım insanlardan da bahsedebilirim. Geriye dönüp baktığımda bir evi dolduracak kadar çok eşyadan, küçük bir ordu oluşturacak insandan hatırlayabildiğimin sadece o Red Kit kitapçıkları olduğunu görüyorum. O da ilk olduğu içindir belki de.

Bu domaini aldığımda sene 2006, aylardan da Kasım ya da Aralıktı. Çok sevdiğim bir dostumu kaybetmiştim. E-posta ile yaptığımız yazışmalara kıymet veriyordu, beni yazı yazmam konusunda cesaretlendirmeye çalışıyordu. Hâlbuki benim yaşadığım hayatta attığım her adıma bakışım yukarıda yazdığım eşyaya bakışımla aynı. Ne yazdığımın bir kıymeti harbiyesi var ne düşündüğümün ne yaptığımın. Yok olup gidecek bir dünyanın içinde yok olup gidecek bir hayatın içinde yok olup gidecek birkaç hezeyan. Fakat onca değersizliğin arasında değer verdiğim bir ve başka bir kaç dostumUn hatırı için, bugün itibariyle (Ağustos 2020) on iki senedir yazdıklarıma kıymet veren Nethaber gazetesi için, ve son on bir senedir hayatımda var olan “Candan aziz ne olabilir?” sorusunun cevabını bana bulduran ciğerparem evladım (Mart ’14 itibariyle evlatlarım) için canım annem canım babam canım eşim canım kardeşlerim için elimden geldiği kadar düşüncelerimi ifade etmeye çalışıyorum. Benden geriye bir şeylerin kalmasının benim için önemi olmayabilir ama bunu önemseyenler olabilir.

Red Kitlerin akıbetine uğramasınlar diye yazdıklarımı burada biriktiriyorum. Okuduğum kitaplardan dikkatimi çeken yerleri de burada biriktiriyorum.

Sonra?

Sonrası iyilik güzellik.