Kategori: Düşünceler

Kapitalist ekonomilerin kriz döngüsü ile büyük vurgunlarla sonuçlanan dolandırıcılık döngüsü arasındaki benzerlikler dikkatinizi çekti mi? Kumbara gibi düşünün. Çocuğunuza bir kumbara aldınız, üç kuruş beş kuruş, sizden aldığı harçlığa göre bir şeyler biriktirdi. Günü gelince de yani para artık arzu edilen bir seviyeye ulaşınca da…

Nureddin Yıldız Hoca’nın infaz kararı alınalı bir seneyi geçti sanırım. Durup durup hakkında bir haber yapıp konuşmalarından bir kesit sunuyorlar. Bizler de aslı nedir, astarı nedir diye araştırmadan adamcağızın ayağının altındaki tabureye tekmeyi indiriyoruz. İnfaz kararını alanlar cellatlık vazifesini toplumun vicdanına bırakıyorlar. Toplumdaki vicdan kaç…

Ne feci, artık insanlar ne kadar az bakıyorlar yüz yüze. Gözlerin gözlerle karşılıklı teması ile aktarılan duygular o kadar azaldı ki. Sanki insan değil de robotuz. Gözlerden okunan duygular yerlerini “emoji” adı verilen garabetlere bıraktılar. Bizim şarkılarımız, şiirlerimiz vardı gözlerden bahseden. “Gözler kalbin aynasıdır” şarkısı…

Bir insanın karakterini en güzel çocuklara karşı olan davranışlarıyla tahlil edebilirsiniz diye başlıyorum cümleye. Bir şey eksik kalıyor gibi. Bir canlının diye başlayan bir cümle kuracak olsam, insan dışındaki canlıların yavrularına karşı muazzam merhamet ve vahşet örnekleri var. Fakat onlarınki insiyak. Hayatta kalma, varlığı sürdürme…

İnsanlığın sona erişi beklenen bir şey. Biz kıyamet kopacak diyoruz gâvur başka bir şey diyor. Kesin olan bir şey varsa o da başlayanın bittiği, doğanın öldüğü, her şeyin bir nihayete erdiği… Bizim dünyamız ve beşeriyet dediğimiz, insan ırkının hâkimiyetinde geçen zaman dilimi ve olaylar silsilesi…

Robot teknolojisinin ne kadar ilerlediğini gördünüz. Gün gelecek tüm işleri yapan robotlar olacak. Robot doktor, robot mühendis, robot memur, robot şoför… Robotlar, insanların yaptıkları her işi yapabilir hale gelecekler. Peki bu durumda insanlar ne işe yarayacak diye soracaksınız tabi ki. Zaten işsizlik dünya genelinde büyük…

İnsanların sosyalleştikleri mekânların evrimine baktığımız zaman karşımıza çok renkli bir tablo çıkacaktır eminim. İlk çağlardaki köy ya da şehir meydanları ile başlayan serüvenin bugün onlarca farklı mekânda devam ettiğini gözlemleyebiliriz. Kültürlerin ayrışması ile birlikte sosyalleşilen mekânlar da değişime uğramıştır besbelli. Bugün artık kapitalizmin egemenliğini çoktan…

Hırsızlar, uğursuzlar, namussuzlar, kapkaççılar, işkenceciler, yankesiciler, katiller, dilenciler, tecavüzcüler, istismarcılar, dedikoducular, insan kaçakçıları, ahlaksızlar, madrabazlar, bağımlılar, üçkağıtçılar, iftiracılar, şantajcılar, muhabbet tellalları, vatan hainleri, hilekârlar, süte su katanlar, hapçılar, müptezeller, düşükler, düşkünler… Toplumun aşağı tabakalarını sınıflandırmaya kalkarsak bu saydıklarımı içeren büyük büyük tablolar çıkar karşımıza. Bunlar…

İlkokulda bize çağları anlattıklarında henüz Yakın Çağ’daydık. Upuzun bir İlk Çağ’dan sonra nispeten kısa fakat yine de uzun sürmüş bir Orta Çağ, sonra kısacık bir Yeni Çağ ve mini minnacık bir Yakın Çağ. Bunların toplamı da 600 bin yıl süren Taş Çağı’na oranla minnacık kalıyordu….

Nüfus arttıkça evler, evler arttıkça sokaklar, sokaklar arttıkça da sokak isimleri çeşitliliği artıyor. Her yeni açılan sokakla birlikte sokağa isim verme ihtiyacı da hâsıl oluyor. Sokaklara isim vermek çok mühim bir hadise. Çocuğa isim vermek gibi adeta. Evinize gelen postacısından pizzacısına kadar envaı çeşit meslek…