Yazar: mehmet

Polisiye kitapları otobüs yolculuklarında okuyorum normalde. Bu defa bir değişiklik yaptım, polisiye okumaya zaman ayırdım. Güzel olmuyormuş. Eskiden çok ilgiyle okuduğum bu tür için sanırım artık yeterince sabırlı değilim. Bu yüzden bu kitabı biraz hızlıca okudum. Yazarın adı John Verdon. İlk kitabıymış. İlk kitap için…

Olmasın. Biz zaten büyük şehrin kalabalığından, gürültüsünden, trafiğinden kaçtık da geldik sığındık bu küçük ve şirin Anadolu şehrine. Umduğumuz biraz sessizlik, biraz rahat bulmaktı buralarda. İnsanların birbirlerini tanıdıkları bir şehri özlüyorduk. Sokaklarında gezerken selam vermekten elimizin yorulacağı bir şehir hayal ediyorduk. Aşina yüzler, aşina sokaklar…

Geçen hafta MHP genel başkanı Devlet Bahçeli bir konuşmasında yoksulluktan bahsediyordu. Çocukların televizyonda gördükleri çikolata, bisküvi nevinden gıdaları ailelerinden talep ettiklerini fakat ailelerin alım gücünün eksikliği yüzünden alamadıklarını anlatıyordu. Bunu ifade ederken bisküvi diyeceğine “püskevit” kelimesini kullandı diye medyanın ve sosyal ağların diline düştü Bahçeli….

Çocukluğumun Malatya’sında elektrik kesintisi adiyattan bir hadise idi. Herkesin evinde bu tür kesintilere karşı tedbir amaçlı gaz lambası, el feneri, mum nevi’nden malzeme bulunurdu. Gaz lambasına “lüks” denildiği bir devirde olduğumuz düşünülürse elektrik kesintisinin ne kadar normal olduğu daha iyi anlaşılır. Zamanla her şeyin değiştiği…

Her şey aslına rücu eder. Senin aslın toprak. Sen de aslına döneceksin bir gün. Sahibi olduğunu düşündüğün vücudun sana değil toprağa ait. Vücudum diye sahiplendiğin, içine benliğini yerleştirdiğin şey aslında bir madde. Atomlardan, moleküllerden oluşuyor. Topraktan çıktı. Karbon, oksijen, nitrojen, kalsiyum, fosfor… senin vücudunu oluşturan…

Mademki bir kere geliyorum dünyaya, onu da ağız tadıyla yaşayayım diyorsun. Tatmadığım zevk, yaşamadığım haz kalmasın. Bunu da görmedim, bunu da yaşamadım demeyeyim diyorsun. Gözümde hiçbir şey bırakmayayım, boynum bükük ayrılmayayım bu hayattan diyorsun. Hayatının amacını da bu cümlelerinden çıkarıyorsun. Hayata bir kere geldiğin için…

Otobüs yolculuklarında yanıma bir tane polisiye kitap alırım, yolun sonuna kadar bitiririm. Hafta sonu Ankara’ya giderken bir değişiklik yapıp yanıma bu kitabı aldım. Ödünç aldığım kitabı okuma fırsatı bulamamıştım, hazır Ankara’ya gidiyorken sahibine iade edeyim dedim. Yolda okunabilecek kadar akıcı bir şekilde yazılmış bilgilendirici bir…

Bu kitabı ’98 senesinin Aralık ayında almışım. Baş tarafını biraz okumuş kenara bırakmıştım. Kısmet bugüneymiş. Kitapları alıp alıp bir kenara bırakıyorum. Üzerinden yıllar geçiyor, sonra okuyorum. Okuduğum kitapları kitaplığımda tutmuyorum buna rağmen kitaplığım dolu. Dolayısı ile çok eskiden aldığım ve hala okumadığım bir nice kitabım…

Bugün oğlumun doğum günü. İki senenin nasıl geçtiğini düşünüyorum da. Sanki hayatımda hep varmış gibi oğlum. Oğlumun doğduğu gün bir yazı yazmıştım Nethaber’e, o gün çıktı, saklıyorum büyüyünce okusun diye. Buraya almadığımı farkettiğim bu yazıyı doğum günü vesilesi ile yayınlamak geldi içimden… Hoşgeldin bebek.Yaşama sırası…

     Çok eski zamanlarda bir tane dev yaşarmış. Bu dev insan yiyerek beslenirmiş. Esirlerini bir yerde tutar karnı acıktıkça bir tanesini diğerlerinin gözü önünde yermiş. Diğerleri bu duruma hiç ses çıkarmazmış. Hatta kurban olacak olan arkadaşları belli olduğu zaman devin gözüne girebilmek için ona…