Osamu Dazai CV’sini intiharlarla donatmış bir yazar. Başarılı olmuş da sonunda. 1948 yılında henüz 39 yaşındayken kendisini bir kanala atarak hayatına son vermiş. Öğrenci Kız yazarın küçük bir romanı ya da uzun bir öyküsü. Bir kızın, 1940’lı yılların Japonya’sında yaşadığı bir günü anlatıyor. Kızın yaşı tam olarak belli değildir fakat okuyucu olarak ben lise çağlarında olduğunu tahmin ettim. Henüz ergenlik çağında olan genç kız kısa bir süre önce babasını kaybetmiştir ve annesiyle birlikte yaşamaktadır. İç dünyasında sürekli kendi kendisiyle konuşmaktadır ve bu konuşmaları yazar bize aktarıyordur. Giderek herkes gibi alelade birisi olduğunu düşünen genç kız aslında çocukluğun büyülü dünyasından çıkarak büyüklüğün saçma ezberlerine teslim olan her ergen gibidir. Peter Pan gibi büyümeyi istememek, Küçük Prens gibi büyükleri anlayamamak gibi ifade edilebilecek bu durum genç kızın da başındadır. Çaresizce büyümeyi izler kız.
“Kitap okuma denilen şey benden koparılıp alınırsa, hiçbir hayat deneyimi olmayan ben ağlanacak halde olurdum galiba. Kitapta yazılanlara işte o kadar çok güveniyorum. Bir kitap okuduğumda, onun için deli olur, ona güvenip empati duyar, onu özümser ve hayatımın bir parçası haline getirir, başka bir kitap okuduğumda ise anında değişiveririm.”
Çocukluktan çıktıkça daha ürkek birisine dönüşür. Yeni öğrendiği şeylerden dolayı utanç içindedir. Okulda öğrendikleri ahlak kavramı ile toplum içinde yaşanan arasında derin farklılıklar olduğunu gözlemliyordur. İtaatkâr olduğu için kendine kızar. Başkalarının istediği hayatı yaşadığı için mutsuzdur. Ve “Mutluluk bir gün geriden gelir.”
60 sayfalık bu küçük kitap Osamu Dazai tarafından yazılmış ve İrem Akçay tarafından dilimize kazandırılmış. Akçay, Japoncadan çevirmiş kitabı. İthaki Yayınları tarafından basılmış.
