Yazar: mehmet

Ruhların Yolculuğu, insanoğlunun, dünya denen bilinmezlikler denizine ilk gelişinden itibaren cevabını aradığı sorunun cevabını arayan kitaplardan birisi: Öldükten sonra ne oluyor? Bu soruya çeşitli ekollerin verdiği çeşitli cevaplar var fakat gidip de gelen olmadığı için hiç birinin kesinliği yok. Bunun da kesinliği yok tabi. Yazarın,…

Ünlü İngiliz şarkıcı John Lennon 1971 yılında yazdığı Imagine adlı şarkısında herkesin birbiri ile kardeş olduğu, sınırların olmadığı bir dünya hayalinden bahseder. “Belki benim hayalci olduğumu söyleyeceksiniz” diyerek de düşüncesinin ütopik tarafını da aynı şarkının içinde itiraf eder. Aradan geçen elli yıla rağmen savaşların olmadığı…

Oysa ne heyecanlı başlamıştı maceramız. Birkaç arkadaş bir şeye niyet edip almıştık bu defteri. Bir vakıf kurup insanlığa mutluluğu getirecektik ya da en azından fakir çocukları mutlulukla dalacaklardı uykularına. İlk sayfasına da koskocaman harflerle “Bismillahirrahmanirrahim” yazmıştık. Rabbimizin bize yardım edeceği ümidiyle. Ya da belki de…

Delileri seviyorum ben. Akıllılardan gına geldi. Akıllılar her tarafı sarmış durumda. Virüsten beter bir şekilde yayılan bir durum bu akıllılık. Akıllılar aşırı akıllı. Beni bir köşeye çekip akıl verme yarışına girmişler sanki. Akıllı her şeyi çok iyi biliyor. Bildiğini de bana anlatmadan yapamıyor. Aşırı şişkin…

Modern insan tutsak. Aldığı arabayla, aldığı yazlıkla mutlu olacağını zannediyor. Parayla alınabilecek şeylerle mutlu olacağına inandırılmış durumda. Mutlulukla ilgili kafasında oluşturulmuş bir imaj var. O imajın içini doldurmak için hayatını heba ediyor. Sonrası yok. Sonrası derin bir boşluk.  Yapılacaklar listesine her geçen gün yeni bir…

Eski yüzyıllarda yaşamış yazarların kitaplarını okurken sık sık ellerimi dizlerime vururum. Edgar Allan Poe’nin daha 1800’lerin başlarında yayınlamış olduğu hikâyeler bir yandan hayret ve hayranlık duygumu besler, diğer yandan -ister istemez- o yüzyıldaki Türkiye’nin durumunu düşündürtür. O yüzyıllarda Osmanlı Devleti gerileme dönemine girmiş, Rusya ve…

Geçen haftaki yazım üzerine bir arkadaşım “Sorunu güzel tespit etmişsin fakat çözüm nedir?” diye bir soru yöneltti bana. Tabi ki sorunları tespit ettikten sonra çözüm yollarının aranması gerekir fakat benim teşhis ettiğim problem insanlık tarihinin en büyük problemi ve bir çözüm yoluna ulaşılmasının olanaklı olduğunu…

Amerika’daki olayları zenci-beyaz ayrımı açısından okumaya kalkarsak yanılırız. Dünya tarihi, insanların çeşitli sebeplerle birbirlerini ayrıştırmalarının tarihidir adeta. Renk farkları, sınıf farkları, kast farkları, din farkları, mezhep farkları, cinsiyet farkları, ırk farkları gibi türlü türlü değişiklikler, kendinden olmayana alerjisi olanlar tarafından savaş ya da en azından…

Amerika’nın vaktiyle köleliği kaldırmasının altında yatan esas neden asla iyi niyetle, özgürlükle, demokrasiyle açıklanabilecek bir neden değildi. Kuzeydeki eyaletlerle güneydekiler arasında fark oluşmaya başlamıştı. Güneyde kölelik gücüne bağlı olarak üretim yapan büyük toprak ağaları, kuzeyde ise işçi gücüne bağlı olarak üretim yapan büyük sanayi ağaları…

Güzel kalemleri olmalı insanın. Kâğıdın üzerinden yağ gibi kayanlarından. Sorun çıkarmayanlarından. Beyaz kâğıdın üzerinde izi çıkmaya başladı mı mürekkebin, “Hah işte” demeli insan. İşte izimi bırakıyorum demeli. İzini bıraktığından emin olmalı. Uzun süre kalacağından izinin. Sorun çıkarmamalı. Tükenmemeli, bitmemeli. Yazarken ara ara renk tonlarında değişmeler…