Adrea Camilleri’nin iki kitabını okuduktan sonra nihayet gerçek bir Montalbano polisiyesi ile karşılaştım. Diğer okuduğum iki kitapta da Montalbano vardı fakat birisi karşılıklı yazılmış bir roman bir diğeriyse öykü kitabıydı. Bu kitapta Montalbano baştan sona kadar kendisi düştü vakaların peşine ve neticelendirdi. Benim romantik ve her zaman bir kahramanın yolunu gözleyen kalbim, ancak böyle tatmin olabilirdi.
Montalbano, analitik düşünme yeteneğini oburluğuna borçlu olan bir kahraman. Her kahramanın bir alamet-i farikası olur. Bizimkinin olayı yemek yemek. Adeta bir ibadet hazzıyla yemek yiyor komiser. Duygusal yanını ortaya çıkarmayı çok sevmiyor. Belki de yemek yerken duygusallaşıyordur. Kim bilir. Belki de 2019 yılında vefat etmiş olan yazarla yapılmış olan röportajlara ulaşabilsem öğrenirim.
Bu macerada, İtalyan balıkçı gemisindeki bir Tunuslu balıkçı Tunuslu sahil güvenlik görevlileri tarafından öldürülüyor. Tunus ile İtalya’nın çok yakın olduğunu, bilhassa Sicilya’nın Tunus ile dip dibe olduğunu bilmiyordum. Her neyse. Bizim bütün olaylarımız Sicilya’daki hayali bir şehirde geçiyor zaten. Ve “Eğer kurgu bir şekilde gerçeklikle çakıştıysa bence suç, gerçekliktedir” diyor yazarın kendisi de. Bu arada emekli bir iş insanı evinin olduğu binanın asansöründe öldürülmüş olarak bulunuyor. Sonrasında olaylar, olaylar.
Mylos Kitap tarafından basılan 250 sayfalık bu polisiye Ayşe Gezer Kolb tarafından dilimize kazandırılmış.
