Jorge Luis Borges, Adolfo Bioy Casares adlı arkadaşıyla altı öyküden oluşan bir polisiye öykü kitabı hazırlamışlar. Altı öyküde de merkezdeki kişi iftiraya uğradığı için uzun yıllardır hapiste olan Don İsidro Parodi adlı bir berber. Berberimiz, o kadar iyi bir analitik zeka sahibi ki, kendisine verilen ipuçlarından yola çıkarak karşılaştığı düğümleri şık diye çözebiliyor. Bunu duyanlarsa karşılaştıkları problemleri -ki bu problemlerin hepsi faili meçhul cinayetler- çözmesi için 273 numaralı hücrenin yolunu tutuveriyorlar.
İki yazarın yazdığı bir kitap oluşundan mıdır, çok fazla özel isim olduğundan mıdır, çok fazla gereksiz dipnotlardan mıdır bilemiyorum, okuması oldukça zor bir kitap oldu benim için. Çevirinin yetersiz olması da bu ihtimallerden birisi. Anlatımın bu kadar yavan, bu kadar tutarsız olması biri bir daha giderken biri bir bağa giden cümlelerden mi kaynaklanıyor yoksa çevirisi yapılırken bir şeyler eksik mi kalmış bilemedim.
Çeviriyi yapan Arzu Etensel İldem’ ile ilgili biraz ‘i internetten arattım, Fransızcadan ve İspanyolcadan çeviriler yapıyormuş. Başka çevirilerini okumadan olumsuz bir şey yazmak istemiyorum. Kitapta genel olarak metin bütünlüğü olmadan sıralanmış birbirinden kopuk cümleler var. Dikkatli bir şekilde birleştirilebilirdi bunlar diye düşündüm. 176 sayfalık bu eser güzel kurgulanmış birkaç polisiye öykü olarak kayıtlarımda kendisine yer buldu.
