Suriye’den Bana Ne?

Suriye beni bir dünya sakini olarak bir miktar alakadar ediyor. Orada yaşananlara insan olarak üzülüyorum ve hadiselerin bir an önce bitmesini istiyorum. Fakat benim bu isteğim Türkiye Cumhuriyeti’nin Suriye ile savaşması için yeterli bir sebep değil. Bugün dünyanın birçok yerinde iç savaş yüzünden acı çeken, katledilen insanlar var. Güney Sudan, Somali, Kolombiya, Afganistan, Myanmar, Pakistan, Mali, Lübnan, İnguşetya, Irak, Peru, Nijerya, Kolombiya, Çeçenya, Filipinler, Kongo bugün itibariyle iç çatışmaların yaşandığı ülkelerden sadece bir çırpıda sayabildiklerim. Bütün dünya ülkeleri birleşip Türkiye’yi dünyanın polisi olarak seçmiş olsalardı biz de bunların hepsine tek tek müdahale eder, akan kanı durdururduk. Ama çok şükür ki böyle bir mekanizma yok ve kimsenin iç sorunuyla ilgilenmek durumunda değiliz. Suriye’nin bunlardan farkı bize yakın olması ve âli Amerikan menfaatlerinin bu ülkedeki yapının değişmesini istemesi. Bu da bizi bir savaşın eşiğine getirebiliyor maalesef.

Ülke olarak çok huzurlu zamanlar geçirmiyoruz. Sık sık şehit haberleri, bombalı saldırılar, mayınlar haberlere konu oluyor ve onlarca ve yüzlerce haneye ateş düşüyor. Bu tür haberlerin devamında şehit ailelerini izliyoruz. Kendi halinde, sıradan, genelde yoksul aileler. Bu ailelerin çocukları askere gidiyor, bu ailelerin çocukları çatışmaya giriyor, bu ailelerin çocukları ölüyor. Şehit haberlerinin içinde hiçbir işadamının, bir siyasinin, bir zenginin çocuğunun öldüğünü okudunuz mu? Ben okumadım. Bu ülkede ölenler hep mazlumlar. Şimdi zaten ülkemizin durumu böylesine karışıkken bir de Suriye ile savaş yaşasak ölenler yine hep mazlumlar olacak. Birilerinin masa başında yaptığı planlar, birilerinin petrol hesapları hep Mehmetçiğe kurşun olarak, mermi olarak, mayın olarak döndü ve dönecek. Para babalarının, kapitalist baronların rahatı için bizim Mehmetçiğimizin yeterince kanı dökülmedi mi?

Suriye’de olup bitenler acı olsa da bizi hiç ama hiç ilgilendirmez. Dünya medyasına Türkiye’de yaşananlar iç savaş olarak yansıyor. Birkaç tane yabancı gazeteye göz atarsanız görürsünüz. Bizim şehit haberlerimizden ziyade ölen teröristlere yer verirler. “Türk Ordusu kürdistan işçi partisi savaşçılarını öldürdü” diye haber yapıyor adamlar. Bugün Suriye’de olup bitenleri biz net olarak bilmiyoruz. Esed’in bir zalim olduğu ve zulmettiği kesin fakat hadisenin bu boyuta gelmesinde kimlerin parmağı var, kimin ekmeğine yağ sürülüyor bilmiyoruz. Kesin olan bir şey var ki Suriye üzerinde birilerinin planı var ve bu planı ellerini kirletmeden gerçekleştirmek istiyorlar. Şimdi hadiseye farklı bir açıdan bakalım. Türkiye ile ilgili yukarıda bahsettiğim haberleri yapanlar yarın Türkiye üzerinde bir planları olduğunda bunu kullanmayacaklar mı? Birilerinin Suriye’ye müdahale etmesiyle Türkiye’ye müdahale etmesi aynı şey olmaz mı? Türkiye maşa değildir ve olmamalı. Mehmetçik kimsenin piyonu olamaz.

Bugünlerde gündem olan tezkere Akçakale’deki elim hadiseye karşı bir gözdağı niteliğinde yapılmıştır ve diplomatik bir hamledir. Bize karşı yapılan her harekete aynı şiddette cevap vermemiz, şamar oğlanı olmadığımızı bütün dünyaya göstermemiz anlamlı ve yerindeydi. Fakat en doğru diplomatik tavır hadisenin bir savaşa yaklaşmasını dahi önleyecek olanıdır. Allah’tan bize savaş yaşatmamasını diliyorum.

Author: mehmet
Mehmet Zeki Dinçarslan

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir