Etiket: Türk Edebiyatı

Behzat Ç. dizisini ya da dizinin reklamını gördüğüm zaman hiç ciddiye almamıştım itiraf ediyorum. Televizyonda Leyla ile Mecnun’dan başka hiçbir şeyi izlemek için sabrım; Leyla ile Mecnun’u izlemek için de vaktim yok şu sıralar. Eski Leyla ile Mecnun bölümlerinden birinde Behzat Ç.’yi görünce şaşırmadım desem…

Sadık Yalsızuçanlar’ın öykülerinden oluşan Hiç adlı eseri.

“Kulak eğer gerçeği anlarsa gözdür.” Çok güzel bir kitap okudum. Harika bir kitap okudum. Bir kitap okudum tadı hala dimağımda. İhsan Oktay Anar‘ın Suskunlar kitabını da okuduktan sonra yazarın tüm kitaplarını okumuş oldum. Bu demek oluyor ki yazar yeni bir kitap daha yazana kadar benim…

Kutsal Aile‘yi okumaya başladığımda çok kaliteli bir komedi filmi izliyormuşum hissiyatına kapıldım. Hani nadiren karşınıza çıkar, gözlerinizden yaş gelene kadar gülersiniz ya. Öyle bir filmin en başından başlamışım da izliyormuşum gibi oldum. Biraz daha ilerleyince bir Turgut Özben – Olric muhabbetinin içinde buldum kendimi. Sonrası…

Çok satan kitaplar hakkında yazı yazmak hoşuma gitmiyor. Kaç hafta geçti bu kitabı okuyalı ama düşüncelerimi uzun süredir yazmadım bu yüzden. Vampirli bir kitap serisi hakkında bir iki kelam etmiştim bu sayfada da hayranlarının hakaretlerine tahammül edemeyip kaldırmıştım. Şimdi bu kitabın da bir hayran kitlesi…

Son zamanlarda okuduğum en güzel romanlardan birisi. Belki de hepsi. Başından sonuna kadar dikkatle okunup sonrasında da kaçırdığım bir şeyler vardı muhakkak, bu kitabı yeniden okumalıyım dediğim az sayıda kitaptan birisi. Esas oğlan işsiz, güçsüz, aylak ve ayyaş. Sonra kendini bir anda bir hadiseler zincirinin…

“Adlar da ölüler kadar ağırdır” Bir kitabı alırken ne ile karşılaşacağınız tahmin etmeniz güzel bir şey. Kitapların hayal kırıklığı yaşatmasını sevmem. Beklentilerin altında kalan kitaplar yazarlarını bir daha okutmazlar. Beklentileriniz karşılanıyorsa elinize aldığınız kitapla, ruhunuza hayatınızın gidişatı içerisinde bir nefescik dahi olsa aldırmışsınız demektir. Amat…

Serdar Özkan – Kayıp Gül

Sarı Benizli Adam beni çocukluğuma götürdü. Aptullah Ziya Kozanoğlu’nun romanı 171 sayfa. İlk okuduğumda henüz çift haneli yaşlarıma geçmemiştim. O zamanlar benim için çok enteresan olan kitabı bugün okuyunca aynı duyguları hissedemedim tabi ki. O zamanlar beniz kelimesinin ne anlama geldiğini dahi bilmeden okumuştum kitabı….

Oğullar ve Rencide Ruhlar polisiye bir roman aslında. Klasik polisiye romanlardan farklı birkaç yönü olabilir ama en belirgini bu kitaptaki zehir hafiyenin henüz beş yaşında olması. Beş yaşında olması da belki mevzu olmayabilir ama otuz beş yaşındaki bir insanın duygu ve düşüncelerine sahip olması kitabı…