Yengeler Cumhuriyeti, yenge kelimesi üzerinden yola çıkarak oluşturulmuş oldukça zorlama bir kitap. Birkaç yazarın, yenge kelimesi hakkında yazdıkları ortalama onar sayfalık yazılardan oluşuyor. Yenge kelimesinin benim düşünce dünyamda çok fazla bir yeri yok, yazarların da bir kısmının düşünce dünyalarında çok fazla yeri olmadığı için oldukça zorlamışlar ilgili bir şeyler yazabilmek için fakat olmamış. Neden kayonço değil, enişte değil, bacanak değil, görümce değil, tertip değil, kirve değil, ahretlik değil de yenge. Her biri hakkında bir kitap yazılabilir, aklıma gelmeyen birçok Türkçe kelime hakkında da tonlarca yazı yazılabilir. Bana çok manidar gelmedi yenge.
Kitap üç bölüme ayrılmış, birinci bölüm Yenge Realitesi, yenge kelimesinin etimolojisi üzerinde durulan birkaç yazıdan oluşuyor. Sonraki Yengeler Geçidi bölümündeki yazılarda insanlar yengeleriyle ilgili hatıralarını aktarmışlar. Son bölüm olan Siyasette, Edebiyatta, Ekranda Yenge’de ise meşhur birkaç kişi yenge kelimesiyle ilintili bir şekilde anlatılmaya çalışılmış. En olmamış bölüm de bu olmuş zaten. Semra Özal’a ayrılan yirmi sayfayı aşan bölüm Özal hakkında kapsamlıca bir tahlil olsa da yenge kelimesiyle ilintisi oldukça zayıf bence.
Tamamen zorlamayla yazılmamış, gerçekten okuduğuma değdi diyebileceğim tek yazının yazarı Kiraz Akın. Çolpan İlhan’ın Sadri Alışık’la evlendikten sonra nasıl da yenge olduğunu ve sinema kariyerindeki bu kırılmanın etkilerini incelediği harika bir yazı yazmış Akın. Bütün kitaba değecek tek bir yazı.
Mustafa Çiftçi ve Tanıl Bora’nın derlediği Yengeler Cumhuriyeti 184 sayfa 17 yazarın 17 yazısından oluşuyor. İletişim Yayınları tarafından basılmış.
