Etiket: Türk Edebiyatı

“İnanmış bir adamın en az umursadığı şey meselenin sonunda ne olacağıdır.” Yeni nesil Türk yazarlarının arasından harika kalemler çıkıyor. Benim yaş grubumda olup da kalemi çok kuvvetli olan yazarlar var. Bunlardan birini keşfettiğim zaman yaşadığım mutluluk ancak bir çocuğun farklı bir oyuncağa eriştiği zaman yaşadığı…

Hasan Ali Toptaş; çağdaş Türk edebiyatının en iyi kalemlerinden birisi. Benim kendisiyle ilk tanışıklığım Gölgesizler romanı ile olmuştur. Romandaki anlatım o kadar çarpıcıydı ki kitap bir anda en’ler listemde yerini almış oldu. Bu romana benzer esintilerin olduğu diğer birçok romanını da okudum yazarın. Bu kitabı,…

Arşiv niteliği taşıyan bu kitap bugünden geleceğe gönderilen bir mektup gibi. Asıl hedef kitlesi ben olmadığımı düşünüyorum zira kitapta anlatılanların birçoğuna şahit oldum. Benden sonraki nesil için bir anlam ifade edecek ama. Eski kuşakta insanlar nasılmış, şartlar nasılmış gibi soruları olan insanlar için bir cevap…

Kitaba başladıktan sonra öyle bir rüzgâra maruz kalıyor ki insan, bitiminde derin bir nefes almadan edemiyor. Olalar ve kişiler sağanak gibi yağarken; bir an bile gözden kaçırmamam gerek dikkatiyle kitabı okumak gerçekten eşine az rastlanır bir deneyim. Ayfer Tunç, kitabıyla adeta şov yapmış. Zekâsıyla okuyucuyu…

“Fark ettim ki, ilk kez, ne bir tarafım, ne öbür tarafım, sadece ben ve külsüz, dumansız yangınım, dört yapraklı yonca, botu otu veya ayçiçeği gibi, tek taştan oyulmuş mücevher gibi, yekpare, kendim ve bitarafım.” Bu kitapla ilgili duygularımı bir müzik eşliğinde yazmam gerekiyor diye düşündüm….

İnce Memed’in dördüncü ve son cildi diğerlerine göre biraz daha uzun ve biraz sıkıcıydı. İnce Memed’in atıyla ilgili diğer ciltte başlayan muhabbet burada artık o kadar uzatılıyordu ki bir noktadan sonra “keşke kitabın adı İnce Memed’in Atı olaymış da bağımsız başka bir kitap olaymış” dedim….

İnce Memed’in üçüncü cildi diğer ikisine göre 1,5 kat daha uzun olduğu için okurken biraz sıkıldım. Zaten İnce Memed’in olaylara dâhil olması da kitabın ortalarını buldu. Yaşar Kemal’in betimlemeleri insana oralarda dolaşıyormuş hissini diğer ciltlerde olduğu gibi uyandırıyor. İnsanları ayrı tasvir ediyor mekânları ayrı. Dereden…

“Çukurovada çok insan, dağlarda çok insan, dünyada çok insan, az ağa var. Niye öyleyse ağaların başına kartallar gibi çokuşmuyorlar? Çokuşunca ne olacak, diye soruyordu Memed. Bin başlı evran, bir ulu bulut… Bir kılıç bin başlı evranı kesiyor, durmadan kesiyor, kılıç eskiyor, yoruluyor, evranın başı kesildikçe…

Kilim dokur gibi dokumuş Yaşar Kemal İnce Memed’i. Bir halkın yüzyıllarca biriktirdiği motifleri tek tek işlemiş kilimine. Bu acıdır demiş, bu kıvanç. Bu töredir demiş, bu zalimin elinden inim inim inleyip de ses çıkaramamaktır. Hepsini o kadar güzel dokumuş ki, eksik bir şey bırakmamış desem…

Ayı İzi; Demirtaş Ceyhun’un “eylül öyküleri” başlığı ile yayınladığı öykü kitabı. Kitabı elime ilk aldığımda Eylül romantizminden esintiler taşıyan bir eserle karşı karşıya olduğumu zannettim fakat meğer eylül bildiğiniz her sene gelen eylül değilmiş de sadece 1980 senesinin eylülüymüş. Üzerine çok toprak dökülüp, tarihin labirentlerinde…