Etiket: Roman

Hasan Ali Toptaş; çağdaş Türk edebiyatının en iyi kalemlerinden birisi. Benim kendisiyle ilk tanışıklığım Gölgesizler romanı ile olmuştur. Romandaki anlatım o kadar çarpıcıydı ki kitap bir anda en’ler listemde yerini almış oldu. Bu romana benzer esintilerin olduğu diğer birçok romanını da okudum yazarın. Bu kitabı,…

John Fowles’le daha önce tanışmıştım. Yıllar önce Büyücü adlı kitabını alıp okuduğumu hatırlıyorum. Geçenlerde okuduğum bir kitabın (hangisiydi Allahım) önsözünde yazar Fowles’in “iyi bir uydurukçu” olduğunu yazmıştı, yeniden hatırladım. Başka romanlarını da okuyayım derken elime Koleksiyoncu geçti. Fowles’in ilk kitabıymış. Kitapta birbirine taban tabana zıt…

Kitaba başladıktan sonra öyle bir rüzgâra maruz kalıyor ki insan, bitiminde derin bir nefes almadan edemiyor. Olalar ve kişiler sağanak gibi yağarken; bir an bile gözden kaçırmamam gerek dikkatiyle kitabı okumak gerçekten eşine az rastlanır bir deneyim. Ayfer Tunç, kitabıyla adeta şov yapmış. Zekâsıyla okuyucuyu…

Roger Martin du Gard yeni tanıştığım bir yazar. Edebiyat biraz da arkeolojiye benziyor böyle bakınca. Doğum tarihlerimiz arasında 100 yıl olan bir yazarla bugün tanışmamız binlerce yıldır toprağın altında bekleyen bir sanat eseriyle yeni tanışmamızla benzeşmiyor mu? İşte böyle oluyor. Bazen bir yer tezgâhında bazen…

Seri üçüncü cilt ile devam ediyor. İlk iki cilt tek maceraydı, üç ve dördüncü ciltler de farklı bir macerayı içeriyor. Bu ciltte olaylar geçen ciltte bırakılan yerin 16 yıl sonrasında başlıyor. Bu yüzden biraz daha olgunlaşmış bir kahraman var karşımızda. Artık kim olduğunun ve nelere…

“Sahtekârlık” diyor Holden Caulfield, etrafında gördüğü insanlar, yapmacık davranışlar, ezberlenmiş kalıpları hakkında, sahtekârlık. Etrafını dolduran milyonlarca sahtekâra bakıyor ve hepsinden nefret ediyor. Onlara uyup, onlar gibi davranmaya alışmadıkça herkesin kendine garip bir yaratıkmış gibi davranacaklarını umursamıyor bile. Büyümeye başlamış, 16 yaşına gelmiş ve dünyanın ne…

Yıllardır sorarlar bana, en sevdiğin kitap hangisi, favori kitabın hangisi diye. Bundan yirmi küsur yıl önce bir yaz tatilinde odaya kapanıp da Pardayanlar’ı bitirdikten sonra cevabım hiç değişmedi. Her zaman için favorim, en sevdiğim, en fazla değer verdiğim kitap Pardayanlar serisidir. Bundan sonra ikinci soru…

İnce Memed’in dördüncü ve son cildi diğerlerine göre biraz daha uzun ve biraz sıkıcıydı. İnce Memed’in atıyla ilgili diğer ciltte başlayan muhabbet burada artık o kadar uzatılıyordu ki bir noktadan sonra “keşke kitabın adı İnce Memed’in Atı olaymış da bağımsız başka bir kitap olaymış” dedim….

İnce Memed’in üçüncü cildi diğer ikisine göre 1,5 kat daha uzun olduğu için okurken biraz sıkıldım. Zaten İnce Memed’in olaylara dâhil olması da kitabın ortalarını buldu. Yaşar Kemal’in betimlemeleri insana oralarda dolaşıyormuş hissini diğer ciltlerde olduğu gibi uyandırıyor. İnsanları ayrı tasvir ediyor mekânları ayrı. Dereden…

“Çukurovada çok insan, dağlarda çok insan, dünyada çok insan, az ağa var. Niye öyleyse ağaların başına kartallar gibi çokuşmuyorlar? Çokuşunca ne olacak, diye soruyordu Memed. Bin başlı evran, bir ulu bulut… Bir kılıç bin başlı evranı kesiyor, durmadan kesiyor, kılıç eskiyor, yoruluyor, evranın başı kesildikçe…