Oğullar ve Rencide Ruhlar [Alper Canıgüz]

Oğullar ve Rencide Ruhlar polisiye bir roman aslında. Klasik polisiye romanlardan farklı birkaç yönü olabilir ama en belirgini bu kitaptaki zehir hafiyenin henüz beş yaşında olması. Beş yaşında olması da belki mevzu olmayabilir ama otuz beş yaşındaki bir insanın duygu ve düşüncelerine sahip olması kitabı biraz uyduruklaştırmış. Kötü anlamda söylemiyorum uyduruk kelimesini zira kitabın yazarı Alper Canıgüz bir röportajında kendini böyle tanımlamış. Sevdiği yazarlardan da bahsederken uydurukçu demiş cânım Jules Verne ve hatta Zevaco için. Bu bağlamda ben de kitabı ve yazarını övmek için söylüyorum gerçekten güzel bir uyduruk olduğunu. Kitap İletişim Yayınlarından çıkmış. 200 sayfa kadar. Yazarı Alper Canıgüz. Boğaziçi mezunu bir psikolog.

Kitabın başkahramanı beş yaşındaki Alper Kamu. Yani Albert Camus’un Türkçeleşmiş ve küçülmüş hali(Ya da yazarla bileşimi). Bu çocuk nereden vakit bulmuş ve ne zaman başlamışsa yeryüzünde neredeyse okunmadık kitap bırakmamış bir küçük velet. Okuduğu kitaplarsa “Tutunamayanlar Takımı”nın kitapları. Oğuz Atay’dan başlayıp devam eden bir kitaplar ve düşünceler silsilesi. Bu çocuğu hiç sevmediğimi de belirteyim hemen yeri gelmişken. Ağzı bozuk, terbiyesiz ve ukala. Bir çocukta olmaması gereken her şey var gibi neredeyse. Turgut Özben’in Olric’i gibi de bir arkadaş bulmuş kendine, babasının ölmüş bir çocukluk arkadaşından bozma. Bol bol felsefe yapıyor ve bir cinayeti araştırıyor. Neticede küçük bir çocuğun küçüklerin okumaması gereken hikâyesi diyebilirim kitap için.

“İnsan kalbi bir sarkaç gibidir, ne zaman istediği bir şeye kavuşsa hemen ardından hızla aksi yöne doğru hareket eder.”

Author: mehmet
Mehmet Zeki Dinçarslan

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir