Kategori: Düşünceler

Haydarpaşa Lisesi’nin namlı kimyacısı Rabia’nın cesedi fırlatması tekerlemesi benim lise yıllarımın popüler tekerlemelerinden biriydi. Değişik versiyonları var bu tekerlemenin. Benzeri amaçlı tekerlemeler de periyodik tablodaki elementlerin akılda kalması için kullanılırdı. Şimdi de vardır muhakkak, ben liseyi bitireli çok oldu. Rabia Hocalı tekerleme 1A grubu elementlerini…

İnsanlıktan ümidimi kesişim böyle zamanlara denk gelir. Üzüntülü bir haber vardır, ocaklara ateş düşmüştür ve bazıları hiç istiflerini bozmadan rutin hayatlarının çok da gerekli olmayan ayrıntılarını sürdürürler. Dışarıdan gelen seslere kulak kabartırım gecenin bir vaktinde. Vakit gece yarısına yaklaşmış, normal insanlar sıradan bir günü bitirerek…

Can nedir diye soruyor Mevlana. Bir sevgiye, bir sevgiliye harcanmadıktan sonra canın ne değeri, ne kıymeti var diye de sürdürüyor sorusunu. Aynı şekilde Fuzuli de “Canımı canan eğer isterse minnet canıma; Can nedir ki kurban etmeyem cananıma” diyor. Canını vermek için cananının bir isteğinin bile…

Çözüm süreçleri, Kürt açılımları derken geldiğimiz nokta ortada. Her sabaha “Acaba bugün ne oldu?” diye korkarak uyanıyoruz. Memleket her gün birkaç evladını yitiriyor, üzülmekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Yitirdiğimiz evlatlarımız… Yitirdiğimiz her insan için ayrı ayrı üzülüyorum. Giden sadece bir kişi değil ki. Bir…

Bir fotoğraf daha görmek istemiyorum. Çok fazla fotoğraf var kâinatta artık. Fotoğraf kirliliği, çevre kirliliği gibi, küresel ısınma gibi bir felaket aslında. İnsanların hayallerini siliyor, hayal güçlerini zayıflatıyor. Bu akşam çok güzel bir akşam olabilirdi. Fotoğraflayıp kirletmeseydik eğer. Ya da bugün güneşin doğuşunu izlerken yaşadığımız…

Şi’re yenildiğiniz yerde başlayacak insan oluşunuz. Var oluşunuz, şiire yenildiğiniz yerde anlam kazanacak. Vadiler dolusu insanın birbirlerine karşı verdikleri mücadelenin en acımasız, en kanlı yerinde. Ufukta kıyamete ait bir güneşin yükselmeye başlaması ve o korkunç savaş meydanını aydınlatmasını izlerken. Yeni doğmuş bir çocuğun yeni doğduğu…

Malatya’nın son zamanlardaki halini anlatacak bir kelime arıyordum ki Türk Dil Kurumu imdadıma yetişti. Çıngırtı. Son zamanlardaki halimizi anlatacak en güzel kelimeyi de bulmuş oldum. Bu ses kirliliği her yanımızı sarmış durumda ve gündelik hayatlarımızı o 7 Haziran gününün hayaliyle geçirir olduk. Gelse de o…

Rivayet edilir ki 4. Murat Bağdat seferine gitmek için asker toplarken bir delikanlı çıkmış, askere yazılmak istemiş. Yaşı çok genç olan, henüz bıyıkları dahi terlememiş olan gence bakanlar: “Bıyığına tarak saplanmayanı askere almıyoruz.” diyerek delikanlıyı refüze etmişler. Bizimki cebinden tarağı çıkardığı gibi üst dudağına saplayıvermiş…

Geçenlerde size ilaç sektöründen bahsetmiştim. Bugün ilaç sektörünün kardeş sektörü olan tütün sektöründen bahsedeyim. Neden kardeş sektörler olduklarını uzun uzadıya anlatmayayım. Kanser tedavisi için kullanılan ilaçların fiyatlarını birazcık araştırırsanız kardeşliğin kaynağını da görebilirsiniz. Tütün bitkisinin anavatanı Amerika’dır. Domates, patates gibi ürünlerin eski dünyaya getirilirken tütün…

Kelimeye bakıp ne anlama geldiğini merak etmiş olabilirsiniz. Doğrusu ben de merak ettim. Bir ağaç çeşidiymiş. Günlük hayatımızı birkaç kelimeyle idame ettirdiğimiz için kullanılmayan kelimeler yavaş yavaş unutulup gidiyor. Kullanıyor olduğumuz dört-beş yüz kelime zamanla yerlerini İngilizce olanlara da bırakınca Türkçe diye bir dil kalmayacak…