Bir Akşam Gezmesi

Ortalama aile akşamüstü gezintiye çıkmış. Şehrin sokaklarında, caddelerinde ufak bir yürüyüş yapıp evine dönecek. Yolda acelesiz adımlarla salınarak yürüyorlar. Günün yorgunluğunu bir miktar atmış olacaklar, sıcak havada ev ortamından bir süreliğine uzaklaşarak stres atacaklar. Karşı kaldırımda asabi bir vatandaş sinirlendiği birisi hakkında küfürler sayıyor. Etrafta insan olması, aile olması umurunda değil. Esas olan vatandaşın asabiyeti ve âleme saldığı avazenin içerisine mümkün olduğu kadar çok insan uzvu içeren bir küfür sığdırabilmesi. Küfür bütün caddede yankılanıyor. Aile hızlı adımlarla uzaklaşıyor. Çocuk küfrü duyup öğrenmemiştir inşallah. İnsanlıkla ilgili ilk bulguları arayan araştırmacılar mağara duvarlarındaki resimleri inceleyeceklerine bu tip adamları inceleseler daha fazla yol kat edecekler. Evrim bilimciler teorilerini ispat etmek için bu tip adamları sunsalar kamuoyuna, teorileri daha bir anlam kazanacak.


Caddede insanlar dolaşıyor. Akşam vakti herkes yollara dökülmüş. Kadın, erkek, genç, çocuk. Neredeyse tüm şehir caddelerde. Kalabalığın arasında dikkat çeken bazı öbekler var. Dört ya da beş kişiden oluşan yirmili yaş civarında genç erkekler. Bu gruplardan onlarcası var. Sanki hepsini bir meydana toplamışlar akşam olmadan, beşerli gruplara ayırmışlar, sonra da “Çıkın çarşıya huzursuzluk çıkarın” demişler. Gençler tabiatları ve eğitimleri gereği toplum kurallarına isyan içindeler. Mikrofon yutmuş gibi bağırarak dolaşıyorlar. “Laa oğğğlummm” diye başlayan cümlelerle hitap ediyorlar birbirlerine. Bir genç kız görünce hepsinin birden kulakları dikeliyor. Kız uzaklaşana kadar sessiz kalıyorlar sonra tekrar yaygara başlıyor. Ortalama ailenin yanından aynı gürültülerle geçiyorlar. Aile yavaşlıyor. Bir an önce geçip gitsinler. Çocuk bunları görüp de normal olarak algılamaz inşallah.


Dört tane genç bir tane araba edinmişler bir şekilde. Eski model bir araba. Camların görünen kısımları siyah bantlarla kapanmış. Görünen diyoruz zira dört cam da açık. Müzik sesi halk tarafından daha iyi duyulsun diye. Bu tür arabalardan birkaç tane var. Hemen hepsi aynı. Eski model bir araba, içine yerleşmiş dört tane adam. Teypte iki çeşit müzik çalıyor. Ya arabesk ya da hareketli bir yabancı müzik. Ses yedi mahalle öteden duyuluyor. Sürücü koltuğunda akşam vakti güneş gözlüğü takmış birisi sol kolunu camdan dışarı sarkıtmış etrafı süzüyor. Elinde sigarası var. Kirli sakallı. Gençlerin davranışları sanki bilgisayar programı ile ayarlanmış. Dışarıya dönmüşler, asık suratla dışarıyı süzüyorlar. Hepsinin suratı asık, mafya filminden fırlamış gibiler. Ne amaçladıkları belli değil. İlgi çekmeye çalışıyorlar ama ilgiye giden her yol mubah gibi bir felsefeleri var. İlgi genelde negatif. Ortalama aile, araba yanlarından geçerken müzikten rahatsız oluyor. Ses kulaktan geçtikten sonra beyinlerine fazla hasar vermesin diye ağızlarını açıyorlar. Bir an önce geçip gitsinler istiyorlar, ama kolay değil. Araba caddeyi bitirdikten sonra U dönüş yapıp karşılarından geçecek, sonra tekrar dönüp tekrar yanlarından geçecek. Bu döngü sonsuza kadar sürecekmiş gibi bir his oluşuyor içlerinde. Çocuk fazla etkilenmese bari.
Ortalama aile yürüyüşünü bitirdikten sonra evinin yolunu tutuyor yavaş yavaş. Görüp duyduklarını mümkün mertebe bilinçaltına itiyorlar. Çünkü bu toplumun içinde yaşarken bu tür insanlara bilinçli bir şekilde bakmaya kalkarlarsa hayatları zindan olacak. Kendi hayatlarının gerçeklerine odaklanıyorlar. Yorgun günün sonunda yürüyüş yapılmış, stres atılmıştır. Zamanla çocuğa da öğretilecektir görülen insan tiplerinin normal olmadığı. Eve gidilir ve yaşananlar unutulur.

Author: mehmet
Mehmet Zeki Dinçarslan

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir