Kategori: Düşünceler

Adab-ı Muaşeret kurallarımıza telefonla konuşma adabı ile devam ediyoruz. Kast ettiğim cep telefonu tabi ki, sabit telefonlar artık eskisi kadar kullanılmıyor. Hoş, eskiden de kayıt altına alınmış bir telefon adabı yoktu. Bir tane oluşturalım öyleyse: 1- Laf fazla uzatılmaz. Telefon, amaca yönelik bir icattır, bu amaç…

Son zamanlarda toplumda, bilhassa gençler arasında bir “deizm” akımı olduğunu duymuşsunuzdur. Deizm, İslam dinini terk etmek, Allah’ın varlığını kabul ederek, haşa, vahyi reddetmek manasına geliyor. Belki şahit oldunuz, belki olmadınız fakat konu göz ardı edilemeyecek kadar önemli. Bin yıllık İslam yurdu dinsizliğe doğru gidiyor. Allah…

Her ozan yaşadığı toplumun gözüdür. Evet, en doğru kelime bu. Şöyle de diyebiliriz: Her ozan, halkının gören gözüdür. Ozanlar olmazsa toplumlar kör olurlar çünkü gerçekleri tüm ayrıntıları ile ve menfaatin değil de kalbin süzgecinden geçirerek halkına sunacak olanlar yalnızca ozanlardır. Ülkü Tamer’in ölüm haberini aldığım…

Geçen hafta sözleştiğimiz gibi, sokakta yürüme adabı ile adab-ı muaşeret kurallarını günümüze uyarlama çalışmalarına başlıyoruz. Gelen e-posta mesajları için de teşekkür ediyorum, elimden geldiği kadar hepsini değerlendirmeye çalışacağım. Sokakta yürüme adabı ile ilgili kuralları sıralayalım: 1- Üç ya da daha fazla kişi yan yana ya…

Sabahları aynı duvarın önünden geçiyorum. “Kendime bile katlanamıyorum artık Mualla!” yazmış sokak ünsüzlerinden biri. İnsanın kendine tahammülü kalmamış olabilir mi diye sormayın hemen, zaten takıldığım nokta bu değil. Takıldığım nokta Mualla’nın ta kendisi. Son nefesime kadar söylemekten bıkıp usanmayacağım sanırım. Takıldığım nokta kültürel dejenerasyonumuzun bizi…

Eski kitapları çok severim. Eski kitap satan yerlerde, günümüzden 40-50 yıl evvel basılmış bir eserle karşılaşınca bayram ederim. Bir keresinde bir “Adab-ı Muaşeret” kitabına rastlamıştım, 40’lı yıllardan kalma. Günümüz Türkçesiyle, “toplum içinde nasıl davranmalı” kitabı. Eskiler ne kadar zarifmiş diyorum böyle şeylere denk gelince. Göçmen…

Kapitalist ekonomilerin kriz döngüsü ile büyük vurgunlarla sonuçlanan dolandırıcılık döngüsü arasındaki benzerlikler dikkatinizi çekti mi? Kumbara gibi düşünün. Çocuğunuza bir kumbara aldınız, üç kuruş beş kuruş, sizden aldığı harçlığa göre bir şeyler biriktirdi. Günü gelince de yani para artık arzu edilen bir seviyeye ulaşınca da…

Nureddin Yıldız Hoca’nın infaz kararı alınalı bir seneyi geçti sanırım. Durup durup hakkında bir haber yapıp konuşmalarından bir kesit sunuyorlar. Bizler de aslı nedir, astarı nedir diye araştırmadan adamcağızın ayağının altındaki tabureye tekmeyi indiriyoruz. İnfaz kararını alanlar cellatlık vazifesini toplumun vicdanına bırakıyorlar. Toplumdaki vicdan kaç…

Ne feci, artık insanlar ne kadar az bakıyorlar yüz yüze. Gözlerin gözlerle karşılıklı teması ile aktarılan duygular o kadar azaldı ki. Sanki insan değil de robotuz. Gözlerden okunan duygular yerlerini “emoji” adı verilen garabetlere bıraktılar. Bizim şarkılarımız, şiirlerimiz vardı gözlerden bahseden. “Gözler kalbin aynasıdır” şarkısı…

Bir insanın karakterini en güzel çocuklara karşı olan davranışlarıyla tahlil edebilirsiniz diye başlıyorum cümleye. Bir şey eksik kalıyor gibi. Bir canlının diye başlayan bir cümle kuracak olsam, insan dışındaki canlıların yavrularına karşı muazzam merhamet ve vahşet örnekleri var. Fakat onlarınki insiyak. Hayatta kalma, varlığı sürdürme…